- Մասնաքցել եմ հանդիպմանը
- Տեղեկություն եմ գտել
- Կարդացել և Վերլուծել եմ
Մասնաքցել եմ հանդիպմանը
Կարդում ենք Սիրադեղյան հրավիրյալ մասնագետի հետ
վարում էր Հովհաննես Հովակիմյանը, ով կարդացել, վերլուծել է Սիրադեղյան, ունի իր մոտեցումները նրա գրական, ստեղծագործական աշխատանքների մասին: Երեխաները ներկայացրեցին իրենց նախագծերը և վերլուծությունները: Եթե ձեզ հետաքրքիր է ահա նախագծերը:
- Անահիտ Մկրտչյան
- Արթենի Ջանիկյան
- Կարինե Գոմցյան
- Ելենա Միսակյան
- Աննա Գրիգորյան
- Նարե Մանուկյան
- Լիլիթ Ղազարյան
- Էմիլ Դանիելյան
- Արշալույս Էքմեքճի
- Սերգեյ Ջուլհակյան
- Սոնա Մանջիկյան
- Սոնա Մկրտչյան
- Սաթինե Սահակյան
- Աղեկյան Հրաչյա
- Անանյան Մարի
Բանավիճեցինք միասին և քննարկեցինք Վանո Սիրադեղյանի և ուրիշ գրողների ստեղծագործությունները: Բացահայտեցինք հետաքրքիր մտքեր: Երեխաները ներկայացրեցին իրենց մթքերը որը ինձ շատ զարմացրեց: Դե ավելի մանրամասն հոլովակում կտեսնեք:
Տեղեկություն եմ գտել
Իսկ հիմա խոսմ իմ նախագծի մասին ես փորձեցի մի քիչ տարբերվել և ավելի շատ արեցի հետազոտական աշխատանք: Ես գտել եմ պատասխաները այս հինգ հարցերի Սիրադեղյանի մասին: Դիտել եմ հարցազրույցներ քնարկել եմ այն պապիկիս հետ, որովհետև պապիկս անձամբ ճանաչում էր Վանո Սիրադեղյանին և կարդացել եմ նրա մասին շատ նորություններ:
- Վանո Սիրադեղյանի մանկության մասին
Բնականաբար, լավագույն հիշողությունները մանկությունից են: Սիրադեղյանն ծնվել է Նոյեմբերյանի շրջանում, Դեբեդ գետի ափին, Վրաստանի հետ սահմանին: Իր ընտանիքը մեծ էր` 9 երեխա էին: Մինչեւ իր ծնվելը ծնողները արդեն չորս երեխա ունեին, իրենից հետո ծնվեցին երեք եղբայրները եւ քույրերը: Նա և նրա քույրը երկվորյակներ էին: Գրեթե 6-7 ամիս «ազատության մեջ» էին ապրում` սնվելով բնության բարիքներով, չհաշված, իհարկե, ձմեռային պահածոները: Իր ծննդավայրը ներքնաշխարհը զարգացնելու հիասքանչ հնարավորություն էր տալիս: - Իսկ ի՞նչ երազանքներ է այդ տարիներին ունեցել Վանո Սիրադեղյանը:
Մանկության առաջին երազանքը նրա եղել է ՊԱՏ տեսուչ դառնալն: Բանն այն էր, որ երկու եղբայրները եւ քավորը վարորդներ էին, եւ ՊԱՏ տեսուչը միաժամանակ ամենաահավոր եւ ամենահեղինակավոր մարդն էր իրենց համար և նրանք այդքան էլ համաձայն չէին իր երազանքի հետ: - Ե՞րբ է գրվել նրա վերջին գրական ստեղծագործությունը:
Երբ սկսվել էր շարժումը, նա դեռևս մեկ անավարտ ստեղծագործություն ուներ, որն ավարտել է 1988-ի մայիսին` Սումգայիթյան իրադարձություններից հետո, այսինքն` այդ ժամանակ դեռևս վերջնականապես չէր դուրս եկել նրա գրականությունից: Բայց հիմա մտածում էր նա գրականության մասին այնքան: Այսօր նա անցյալը բոլորովին այլ կերպ է ընկալում: Նա ասում էր թե՝ (Գրելու համար մարդը մանկուց պետք է աշխարհի որոշակի գեղագիտական ընկալում ունենա): - Իսկ որքա՞ն է տարբերվում Վանո Սիրադեղյան գրողի եւ Վանո Սիրադեղյան քաղաքական գործչի աշխարհայացքը:
(Իր խոսքով) — Շատ է տարբերվում: Դրանք բոլորովին տարբեր մարդիկ են: Պարզաբանեմ. սովորական մարդը բառացիորեն է ընկալում պատը, անցնող ավտոմեքենան: Եթե մարդը շրջակա միջավայրը գեղագիտական հայացքով դիտարկելու ընդունակ չէ, դա դժբախտություն չէ, ուղղակի դա նրան տրված չէ: Իսկ արվեստի մարդկանց ոչ այդքան ինքնին պատն է հետաքրքրում, այլ ավելի շատ այն, թե ինչ կարող է թաքնված լինել դրա ետեւում:
Երբ ես գրում էի, ուղեղս լարված բռնում էր յուրաքանչյուր տեղեկատվություն, պատկեր եւ ֆիլտրում դրանք: Այսօր ես այնքան եմ զբաղված այլ խնդիրներով, որ, բնականաբար, իմ աշխարհայացքը փոխվել է: - Ինչի՞ց էր վախենում Վանո Սիրադեղյանը
Վախենում էր անհեթեթ մահից: Մահից ընդհանրապես չէր վախենում , նման խնդիր չկար: Սակայն, երբ պատկերացնում էր, որ կարելի է փողոցով քայլել և մահանալ պատահաբար գլխիդ ընկած քարից, տհաճ զգացողություն էր ունենում: Վանո սիրադեղյանը չի սիրել մահը նա սիրել է կյանքը և վայելել այն: Միշտ վախեցել է որ չի հասցնի ամենը անել իրեն տրված ժամանակի ընդացքում:
Հինգ փոքրիկ սակայն հետքրքիր փաստեր Վանո Սիրադեղյանի Մասին
- Վանո Սիրադեղյանի ամենասիրած հեղինակները Ֆոլքները, Չեխովը, Շերվուդ Անդերսոնն են եղել:
- Նրա չիրագործված երազանքը եղել է սեփական տուն ունենալը:
- Փոքր ժամանակ Վանո սիրադեղյանը լաց է եղել, երբ ավագ եղբայրը թույլ չէր տալիս ավտոմեքենա վարել:
- ինչպիսի կանանց է սիրել Սիրադեղյանը շիկահերներին սիրում էր դիտել ֆիլմերում եւ ամսագրերում, սակայն հոգով նա կնոջ հայկական կերպարին էր հավանություն տալիս:
- Վանո Սիրադեղյանը լսել և սիրել է դասական երաժշտություն նաև ասում են որ մեքենա վարելիսել լսել է միշտ դասական:
Աղբյուր՝
- Տեսանյութերը
https://www.youtube.com/watch?v=uu6d-hnwU0A&t=41s
Մաս-1 https://www.youtube.com/watch?v=VpJPotcIc18
Մաս-2https://www.youtube.com/watch?v=C4S1UosLNOc - https://www.azatutyun.am/a/31513360.html
- https://www.vnews.am/culture/post/13-phast-vanvo-siradeghyani-masin
Կարդացել և Վերլուծել եմ
Կարդացել եմ ( Չհիշվող պատերազմ. Վանո Սիրադեղյան )
Իմ կարծիքով նա շատ հայրենասեր է եցել: Այս ամենը կարդալուց հետո կարծես իրենից ենինչ որ բան պոկել և նա այն իր մարմնի վրա է զգում և կիսվում է մեզ հետ գրելով: Ճիշտն ասացայստեղ կան շատ խելացի մթքեր որոնց հետ ես շատ համաձայն եմ բայց նաև կան մասեր որայդքան էլ ոչ: Նաև ես դուրս եմ հանլ իմ սիրելի հատվածներ
Առարկայացնենք. մի դեպքում պառակտում ես ազգը, մյուս դեպքում չես պառակտումազգը: Իսկ ոչինչ չանելու արդյունքը այսօրն է, երբ բոլորը ծախում են բոլորին:
Այս մասը երբ կարդում ես ոնց որ նոր գրված լինի որովհետև մեր երկիրը հիմա իրոքիցայդպիսի դրության մեջ է: Չնայած որ բոլորը կարող են կարդալ այս միթքը բայց չապացուցենոր հասկացել են միթքը իրոքից:
Իրավիճակի դրամատիզմը այն է, որ որքան ուշանում է աղետը, այնքան սպառվում ենվերականգնումի բարոյական, դեմոգրաֆիկ, նյութական, քաղաքական ռեսուրսները:
Այս մասնել է շատ լավը և նորից կրկնեմ որ այսխոսքրը նրա վոնց որ կրկնվեն օրերը: Սա գրվելէ 2002-ին բայց ոնց որ գրված լինի 2024-ին: Նա այս խոսքով նորից ուզում է մարդկանցհակառակը համոզել սակայն ես այդքան էլ չեմ հավատում որ կհասկանան և կապացուցեն որհասկացել են: